«Θέλουν να χτίσουν νέες γέφυρες πάνω απ’ το Βόσπορο, το μεγαλύτερο αεροδρόμιο του πλανήτη, το μεγαλύτερο τζαμί του κόσμου, γιγαντιαία εμπορικά κέντρα, ουρανοξύστες και νέους αυτοκινητοδρόμους. Γι’ αυτό σφάζουν τα δάση, αποξηραίνουν τις λίμνες, καταστρέφουν τις γειτονιές μας στο όνομα του εξευγενισμού και οι ίδιοι κρύβονται σε περιφρουρημένες με ιδιωτικούς στρατούς περίκλειστες κοινότητες, ρέπλικες μιας απατηλής νοσταλγικής ζωής. Ταυτόχρονα, τις γυναίκες μάς αντιμετωπίζουν ως κοτόπουλα που πρέπει να είμαστε κλεισμένες στο σπίτι και υποχρεωνόμαστε να γεννάμε τουλάχιστον τρία αυγά, μας απαγορεύουν την έκτρωση και μας υποχρεώνουν να φοράμε μαντήλες, τους ομοφυλόφιλους μάς κυνηγάνε και τα πογκρόμ ενάντια στις διεμφυλικές εργάτριες του έρωτα έχουν γίνει καθημερινή ρουτίνα. Επιπλέον, μας απαγορεύουν να πίνουμε, να αγγιζόμαστε, να φιλιόμαστε, να αισθανόμαστε. Την Πρωτομαγιά του 2013 θα μας απαγορεύσουν γι’ άλλη μια φορά να προσεγγίσουμε την πλατεία Ταξίμ, υποτίθεται λόγω των έργων ανάπλασης. Η πορεία όμως δε σταμάτησε, θα ξαναβγούμε στους δρόμους».

απόσπασμα απ’ το «Ιστάνμπουλ, η πιο όμορφη πόλη», των Urban Anarchy